Το σωστό μαγείρεμά τους, όμως, κακά τα ψέματα, το πετύχαιναν κυρίως οι νοικοκυρές με προσφυγική καταγωγή, λες και το είχαν στο αίμα τους! Μιλάμε για το περίφημο μέτρο στο λάδι (ούτε λίγο ούτε πολύ), στην ντομάτα, την ακρίβεια στο ψήσιμο, το έξοχο γευστικό αποτέλεσμα, και τυχεροί όσοι το διδάχτηκαν... διά της παρατήρησης! Οι υπόλοιποι, ας ανοίγουν συχνά την κατσαρόλα κι ας ακολουθούν τον κανόνα «καλύτερα λιγότερο λάδι στην αρχή» – και μετά προσθέτουμε... Εξάλλου, δύο κουταλιές καλό λάδι στο τέλος κρατάει το «φρούτο» του και αναδεικνύει το φαγητό. Εννοείται ότι τα ψωνίζουμε φρέσκα, αφού με μια βόλτα στη λαϊκή βρίσκουμε φρέσκα φασολάκια, αρακά, αγκινάρες, κουκιά, ακόμα και πατάτες, για να βγάλουν όλη τη νοστιμιά της φρεσκάδας τους. Το λαδερό ταιριάζει με γιαούρτι, που η οξύτητά του ισορροπεί τη λιπαρότητα και δροσίζει το στόμα. Έτσι, εκτός από τις συνταγές που σας προτείνουμε, θα βρείτε και δύο ξεχωριστές σάλτσες γιαουρτιού για να συνοδέψετε τα λαδερά σας.
