άμαξα, μπορεί να μεταμορφωθεί, ακόμα, σε σούπα, σουφλέ, γκρατέν, πουρέ, γλυκό του κουταλιού, αλμυρή ή γλυκιά πίτα, να κάνει μαγική παρέα σε ψητό κρεατικό ή πουλερικό, ρύζι ή ζυμαρικά, να τρυπώσει σε τουρλού και να πάρει ένα σωρό μορφές ακόμα... Με την κολοκύθα παρκαρισμένη στον πάγκο της κουζίνας, αφήνουμε τα μαγικά και περνάμε στα πρακτικά: Ολόκληρη, μπορεί να διατηρηθεί δυο τρεις μήνες εκτός ψυγείου. Η κομμένη κολοκύθα τυλίγεται σε μεμβράνη και διατηρείται λίγες μέρες στο ψυγείο, αλλά δεν συμπαθεί την κατάψυξη. Όταν την αγοράζουμε προσέχουμε να είναι βαριά για το μέγεθός της και χωρίς σημάδια. Στο μαγείρεμα, τώρα, προτιμάμε να τη μαλακώσουμε στο φούρνο, γιατί βράζοντας απορροφά πολύ νερό και χάνει σε νοστιμιά. Της ταιριάζουν μυρωδικά όπως το φασκόμηλο, ο δυόσμος, το εστραγκόν, και τα μπαχαρικά της είναι το μοσχοκάρυδο και η κανέλα. Ολόκληρη στο τραπέζι, είναι μια έκπληξη! Μπορούμε να σερβίρουμε μέσα τη σούπα, αλλά να τολμήσουμε κι ένα πρωτότυπο ρύζι: Έχουμε σοτάρει κυβάκια κολοκύθας σε ελαιόλαδο με βούτυρο, μέχρι να μισομαλακώσουν και τα βάζουμε μέσα στην αδειασμένη κολοκύθα μαζί με κυβάκια από μάνγκο, φρέσκο δυόσμο, αλατοπίπερο, μοσχοκάρυδο. Προσθέτουμε ανάλογο ρύζι (ταιριάζει το μπασμάτι ), μια δυο κουτ. σούπας βούτυρο και ζωμό κότας, όσο χρειάζεται το ρύζι μας. Ψήνουμε την κολοκύθα στο φούρνο, μέχρι να φουσκώσει το ρύζι. Ακολουθούν περισσότερες ιδέες, για να φέρουμε εύκολα την κολοκύθα στο τραπέζι μας...
