Ότι έχει βιταμίνη C περίπου όση και το λεμόνι. Ότι πολεμάει σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιοπάθειες και οστεοπώρωση και, συγχρόνως, έχει ελάχιστες θερμίδες. Οι Ρωμαίοι, που ασχολήθηκαν πολύ με τη βελτίωση των ποικιλιών του, πιθανότατα δεν τα γνώριζαν όλα αυτά και το εκτιμούσαν περισσότερο για τη γεύση του. Περιλαμβανόταν στα εδώδιμα που πήρε μαζί της η γκουρμέ φλωρεντινή Αικατερίνη των Μεδίκων, όταν πήγε στη Γαλλία να παντρευτεί τον μέλλοντα βασιλιά, κι έτσι διαδόθηκε και αγαπήθηκε και στη Γαλλία. Ακόμα και σήμερα το μπρόκολο έχει μια δυνατή παρουσία στην ιταλική κουζίνα.
Περνώντας στα πρακτικά, το διαλέγουμε με βαθύ πράσινο χρώμα, σφιχτό και με άκαμπτα κοτσάνια. Είναι προτιμότερο να το αγοράζουμε σε μικρές ποσότητες, γιατί δεν διατηρείται φρέσκο πάνω από 3-4 μέρες στο ψυγείο. Μπορούμε να το καταψύξουμε ως εξής: το κόβουμε σε μπουκετάκια, τα οποία ζεματίζουμε σε νερό που κοχλάζει για 2-3 λεπτά. Το στραγγίζουμε, το αφήνουμε να στεγνώσει και το συσκευάζουμε σε πλαστικό σακκουλάκι. Το νοστιμότερο (αλλά και πιο υγιεινό) μπρόκολο γίνεται στον ατμό, γιατί μαλακώνει χωρίς να απορροφά πολύ νερό. Αν επιμένουμε στο βράσιμο, βάζουμε πρώτα τα χοντρά κοτσάνια που θέλουν περισσότερη ώρα -είναι πολύ νόστιμα και από μόνα τους με λαδολέμονο- και προσθέτουμε τα μπουκετάκια στο τέλος, να βράσουν 7-8 λεπτά. Στον ατμό ή βρασμένο τρώγεται με μια βινεγκρέτ ή συνοδεύει ψαρικά και ψητά κρέατα. Πιο νόστιμο γίνεται βρασμένο λίγο και σοταρισμένο ελαφρά με ελαιόλαδο ή βούτυρο. Του ταιριάζουν σάλτσες με βάση το γιαούρτι, αγαπάει το σκόρδο και γίνεται πολύ νόστιμο στο φούρνο, γκρατιναρισμένο με έντονης γεύσης τυριά, όπως το ροκφόρ και η γκοργκοντζόλα. Συμμετέχει σε σάλτσες ζυμαρικών και ριζότο, γίνεται νόστιμη σούπα βελουτέ αλλά και σουφλέ. Διαλέγουμε μερικές χαρακτηριστικές συνταγές, που αξίζει να δοκιμάσετε...
