Σ' ένα ορεινό χωριό της Λευκάδας καλλιεργείται εδώ και αιώνες ένα πεντανόστιμο είδος φακής. Σήμερα, η καλλιέργεια εξακολουθεί με τον κληρονομημένο παλιό σπόρο, με παραδοσιακό τρόπο, που ελάχιστα έχει αλλάξει. Χαρακτηριστικό είναι, ότι δείγμα του σπόρου αυτής της φακής φυλάσσεται στον Ο.Η.Ε. καθώς και στο Διεθνές Κέντρο Έρευνας για Ξηρές Περιοχές που βρίσκεται στη Συρία, ενώ το οροπέδιο Εγκλουβής περιλαμβάνεται στον κατάλογο του FAO. Πριν λίγες ημέρες, η αρμόδια Εθνική Επιστημονική Επιτροπή ενέκρινε την ένταξη της Φακής Εγκλουβής στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, στο πλαίσιο εφαρμογής της Σύμβασης της UNESCO για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά (συγχρόνως εντάχθηκε και το Πορσάνικο Μαχαίρι της Λευκάδας).
Αν δεν έχετε δοκιμάσει τη γνήσια φακή Εγκλουβής -και μάλιστα μαγειρεμένη με τον παραδοσιακό τρόπο-, αναζητήστε την το συντομότερο: η παραγωγή είναι περιορισμένη και εξαρτάται από τη χρονιά. Τι κάνει αυτή τη φακή ιδιαίτερη; Η γνησιότητα του σπόρου, το μικροκλίμα του τόπου, η παραδοσιακή καλλιέργεια. Στην Εγκλουβή, πράγματι, συμβαίνει κάτι πολύ σπάνιο στην εποχή μας, που δίνει αξία σ' αυτό το προϊόν: οι ελάχιστοι καλλιεργητές -ευτυχώς και νεότεροι- διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας, διαχείρισης και συγκομιδής της φακής, έτσι που μπορούμε να πούμε ότι αυτό που τρώμε είναι παρόμοιο με αυτό που έτρωγαν οι πρόγονοί μας πολλά - πολλά χρόνια πριν, με την πρώτη γραπτή αναφορά στην καλλιέργεια να χρονολογείται το 1717. Μια γεύση γήινη, γλυκιά, με βάθος, που δεν τη χορταίνεις και ένα χύλωμα μοναδικό.