Παρασκευή
Λοιπόν επειδή αυτό το φιλόδοξο σχέδιο είναι work in progress που λένε και στις γκαλερί, η μέχρι τώρα εκδοχή έχει ως εξής:
Αναμειγνύουμε 45 ml (περίπου ένα φλιτζανάκι του καφέ) ούζο με το χυμό ενός lime (ή λεμονιού, δεν χάθηκε ο κόσμος…) και προσθέτουμε μερικές σταγόνες λικέρ μαστίχας (ξέρετε από αυτά με τα παλιομοδίτικα μπουκάλια που σε κάνουν να πιστεύεις ότι ξαναγύρισες στα sixties). Αν δεν θέλουμε λικέρ, βάζουμε λίγη κοπανισμένη μαστίχα. Προσθέτουμε άφθονο τριμμένο πάγο και το ανακατεύουμε με ευγένεια. Σερβίρουμε σε ποτήρι του μαρτίνι.
Προσοχή: ΔΕΝ βάζουμε ούτε ζάχαρη, ούτε σιρόπι, που αποτελεί κλασικό συστατικό σε πάμπολλες εκδοχές του Daiquiri, διότι χτυπάει που χτυπάει το ούζο, με τη ζάχαρη θα γίνουμε μια ωραία ατμόσφαιρα… Καταναλώνουμε κατά βούληση ή μέχρι που να μας έρθει η επόμενη μεγάλη καλοκαιρινή έμπνευση.
Πάντως, στο ευαίσθητο ζήτημα του πόσο καταναλώνουμε, ίσως μπορεί να μας βοηθήσει η συμβουλή του Χεμινγουέι, ο οποίος υπήρξε και εξπέρ στο ζήτημα: «Πιείτε έξι daiquiri αν πρόκειται για μια απλή μέρα και δώδεκα διπλά αν θέλετε να μεθύσετε».