Τα χρόνια που δρασκελίζαμε με θράσος από την εφηβεία στην ενηλικίωση, το Bloody Mary ήταν για μένα το απόλυτο κοκτέιλ. Το ντοματόζουμο μόνο να σε βλάψει δεν μπορούσε, ενώ η παρουσία της βότκας σε κρατούσε μακριά από το χαρακτηρισμό της «ξενέρωτης». Ήταν νόστιμο, μεγάλο και πηχτούτσικο, έτσι που να το πίνεις σιγά σιγά χωρίς να κινδυνεύεις να γυρίσεις τρεκλίζοντας στη μαμά σου.
Η απορία μου ήταν πάντα γιατί αυτό το αθώο ποτό ονομάστηκε Bloody Mary. Ο χαρακτηρισμός παραπέμπει κατευθείαν στη Μαρία Τιδόρ, κόρη του Ερρίκου του VIII (ναι! ναι! του γνωστού…) και της Κατερίνας της Αραγονίας, που ανέβηκε για πέντε μόλις χρόνια στο θρόνο της Αγγλίας και στο όνομα της ρωμαιοκαθολικής της πίστης σκότωσε όσους προτεστάντες πρόλαβε εξ ου και Bloody Mary!
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη εκδοχή. Το 1921 ο Ferdinand Petiot, Αμερικανός μπάρμαν στο παριζιάνικο Harrys Bar, φτιάχνει για τον επίσης Αμερικανό ηθοποιό Roy Barton, ένα θεραπευτικό ποτό για το hangover. Bucket of blood ονομάζει τη δημιουργία του ο Petiot, και το γαλλικό κοινό την αγνοεί παντελώς! Καμιά δεκαριά χρόνια αργότερα, ο Petiot σερβίρει από το μπαρ King Cole με μεγάλη επιτυχία τη «θεραπευτική» του ρετσέτα, με το όνομα Red Snapper, σε μια εκδοχή με τζιν. Πώς το Red Snapper έγινε Bloody Mary; Το πιθανότερο είναι πως δεν έχει καμία σχέση με την Τιδόρ και απλώς εκφράζει τον πόθο κάποιου μπάρμαν ή πελάτη ίσως, για μια παλιο-Μαίρη (bloody Mary) που του είχε κάνει τη ζωή ποδήλατο.
Το κοκτέιλ της κουζίνας
Σας εξομολογούμαι πως όταν μαγειρεύω φαγητά με ντομάτα, ετοιμάζω πάντα ένα Bloody Mary, για να μου κάνει παρέα στον πάγκο της κουζίνας. Θέλετε να το φτιάξουμε μαζί;
Παίρνουμε ένα κιλό ώριμες, σφιχτόσαρκες ντομάτες και τις περνάμε στον αποχυμωτή. Στύβουμε ένα λεμόνι και καθαρίζουμε ένα τρυφερό κλαράκι σέλερι… Δεν σας δίνω συνταγή για σάλτσα, ηρεμήστε! Ένα σωστό Bloody Mary, ωστόσο, κάπως έτσι πρέπει να ξεκινάει. Γιατί η διαφορά είναι τεράστια, αν ο ντοματοχυμός είναι απολύτως φρέσκος.
Ας μη σας βάζω δύσκολα, όμως. Χυμός ντομάτας Κύκνος Cocktail, Φυσικός χυμός ντομάτας Ομοσπονδίας, είναι δύο χυμοί σε κονσέρβα που θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Επόμενη κίνηση η βότκα. Απλή, απλούστατη: όχι λεμόνια, πορτοκάλια, βανίλιες και πιπέρια! Μια Absolut απλή, μια Smirnoff mild ή μια Stolichnaya είναι ό,τι πρέπει. Στη συνέχεια, το Tabasco McIlhenny, στο γνωστό μπουκαλάκι με τη ρομβοειδή ετικέτα, ενώ η αυθεντική Lea & Perrins Worcestershire Sauce κυκλοφορεί στα σουπερμάρκετ και είναι η μόνη ενδεδειγμένη για τη σωστή γεύση του Bloody Mary.
Εναλλακτικά, δοκιμάστε την Heinz. Και φτάνουμε στο αλάτι σέλινου. Θα το βρείτε έτοιμο, αλλά, αν θέλετε, παρασκευάστε το ξεραίνοντας στο φούρνο (σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, να μείνουν χωρίς ίχνος υγρασίας) μικρά κομματάκια σέλερι, που θα ανακατέψετε με ημίχονδρο αλάτι. Αν όλα αυτά σας φαίνονται βουνό, αναζητήστε στα ράφια των σουπερμάρκετ το Bloody Mary Mix της Tabasco. Θα χρειαστεί μόνο να προσθέσετε τη βότκα!
Η αθωότητα της ντομάτας ταιριάζει στο φως της ημέρας.Το Bloody Mary, κατά τη γνώμη μου, σερβίρεται μόνο μεσημέρι, ιδανικό κοκτέιλ, σε οποιαδήποτε περίπτωση. Mε λίγα συνοδευτικά, είναι ένα πλήρες γεύμα, ελαφρύ, τονωτικό και χορταστικό. Σερβίρετε μαζί: Βραστές γαρίδες, μικρά ντοματάκια ολόκληρα, ωραίες ελιές, καρδιές αγκινάρας, φασολάκια τουρσί, μικρά ολόκληρα καλαμποκάκια, μανιταράκια μαρινάτα, ένα μπολ με σάλτσα γιαουρτιού-άνηθου, όπου θα βουτάτε μπαστουνάκια από καρότα, αγγούρι και σέλερι. Βραδινό σερβίρισμα δικαιολογείται μόνο μπροστά στο τζάκι, με μπλουτζίν και χοντρά πουλόβερ, πριν απο ένα «ρουστίκ» δείπνο με προϊόντα από το κτήμα σας...
Update: 04/05/20
Ημ/νια α' δημοσίευσης: 22/11/04
