H απλούστερη εκδοχή του Martini περιλαμβάνει τζιν (ή βότκα), βερμούτ, πιθανότατα μία-δύο σταγόνες bitters και μια ελιά ή μια φλούδα λεμονιού για γαρνίρισμα. Υπάρχει όμως και η βρώμικη έκφανσή του, που παρά τους ψιθύρους σχετικά με τη σπατάλη καλού βερμούτ, προσφέρει μία πρόταση αλμυρή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ειδικά για όσους διαθέτουν τόλμη και αναζητούν περισσότερη άλμη στο -ήδη αρκετά αλκοολικό- ποτό τους.
Όπως συμβαίνει γενικότερα με το Martini, οι ρίζες και η αρχική προέλευση της συγκεκριμένης συνταγής είναι ασαφείς. Ανάμεσα στους μεγαλύτερους fan του εν λόγω cocktail βρισκόταν και ο Franklin D. Roosevelt, ο οποίος συνήθιζε σχεδόν καθημερινά να φτιάχνει μόνος του τα ποτά του (για την ιστορία ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ που τερμάτισε την ποτοαπαγόρευση, το 1933). Υπάρχει λοιπόν μία πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία που υποστηρίζει ότι δημιουργός του Dirty Martini είναι ο ίδιος ο 32ος Πρόεδρος της Αμερικής, ο οποίος εκτός των άλλων διέθετε και ένα άκρως πλούσιο μπαρ στο σπίτι του.
Υλικά
2 μεζούρες gin
1/4 μεζούρας ξηρό βερμούτ
1/4 μεζούρας άλμη ελιάς
ελιές για τη γαρνιτούρα
Εκτέλεση
Το gin, το βερμούτ και η άλμη μπαίνουν στο σέικερ. Ανακινείς.
Σουρώνεις σε παγωμένο ποτήρι martini.
Γαρνίρεις με ελιές περασμένες σε οδοντογλυφίδα.
Το gin, το βερμούτ και η άλμη μπαίνουν στο σέικερ. Ανακινείς.
Σουρώνεις σε παγωμένο ποτήρι martini.
Γαρνίρεις με ελιές περασμένες σε οδοντογλυφίδα.