Δεν μπορώ να έρθω τώρα, ξεκινήστε τη φωτογράφηση χωρίς εμένα», ακούγεται η φωνή του Άκη Σακελαρίου από το δίπλα δωμάτιο. «Ο γιος μου μού ζήτησε ένα ποτήρι παγωμένο νερό – δεν μπορούσα να τον αφήσω διψασμένο…» λέει επιστρέφοντας με την ψυχή στο στόμα και τρέχει να αγκαλιάσει τη γυναίκα του, την Τίνα Βασιλικού, για να ποζάρουν μπροστά στο φακό.
Είναι όλοι εδώ: οι φίλοι τους, οι κολλητοί – οι περισσότεροι από τη Θεσσαλονίκη. Η Ισαβέλλα Βλασιάδου, ηθοποιός (το καλύτερο υπέρ-τσαχπίνικο «Ραντεβού στα τυφλά» της τηλεόρασης παγκοσμίως!), γνωρίζει την Τίνα από την τρυφερή ηλικία των τεσσάρων ετών. Ο σύζυγος της Ισαβέλλας, Παναγιώτης Βασιλαντωνάκης (designer επίπλων), συνεργάζεται με το γραφείο διακόσμησης εσωτερικών χώρων της Τίνας και είναι στενός φίλος του Άκη. Η Πόλυ Τσιτσώνη είναι η «κοινή» δικηγόρος του ζευγαριού και ο Γάλλος σύζυγός της Κριστόφ Βιβιέν συνεργάζεται με τον Άκη στο Adventure Park της Μαλακάσας. Όλοι μαζί πηγαίνουν εκδρομές, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια, μαγειρεύουν και βολτάρουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ή στην Πάρο τα καλοκαίρια – όταν ψάχνουν ένα σπίτι για να στεγάσουν τα κέφια και τις περιπέτειές τους. Στην παρέα βρίσκεται και ο Αντώνης Κοκολάκης (δημόσιες σχέσεις στο θεατρικό χώρο), δεύτερος ξάδερφος και έμπιστος φίλος, de profundis, της Τίνας.
Το κάλεσμα είναι για νωρίς το απόγευμα, στο υπέροχο σπίτι του ζευγαριού (σε έναν κουλίστικο δρόμο κάθετο στη Σαρανταπήχου στο Λυκαβηττό), μέσα στα δέντρα και τα φυτά. Στο χώρο κυριαρχεί το λευκό, ενιαία κουζίνα-σαλοτραπεζαρία-γραφείο και τα υπνοδωμάτια στον πάνω όροφο. Τα παιδιά βρίσκονται παντού: πάνω, κάτω, στα πόδια του μπαμπά και της μαμάς, στις αγκαλιές των φίλων.
Παλιά, όταν άκουγα την έκφραση “θα βγούμε ζευγάρια”, με έπιανε αηδία και ανακατωσούρα! Ήταν το χειρότερό μου!» λέει με μάτια γεμάτα έκπληξη και εκφραστικότητα η Ισαβέλλα Βλασιάδου. «Όταν όμως έζησα από κοντά την Τίνα και τον Άκη, η έννοια “ζευγάρι” απέκτησε ένα τελείως διαφορετικό νόημα! Η Τίνα είναι όμορφη, έξυπνη και ταλαντούχα. Είναι καλός άνθρωπος και πιστή φίλη. Και κυρίως καλόγουστη. Αγαπώ την ομορφιά και την αρμονία και η Τίνα μπορεί να φτιάξει έναν ολόκληρο κόσμο γύρω της όπου τα πάντα είναι ξεχωριστά.
Ο Άκης είναι πάντα γειωμένος. Θα μπορούσε λόγω της δουλειάς και του ταλέντου του να έχει καβαλήσει το καλάμι, αλλά είναι ο καλύτερος στην παρέα και σε κάνει να αισθάνεσαι πάντα άνετα. Τι περισσότερο θα μπορούσα να ζητήσω από τους φίλους μου;»
Η Τίνα γνώρισε τον Άκη σε ένα πάρτι. Ο Άκης έπαιζε μπουγέλο με τους φίλους του, κάποιος του είχε πετάξει ένα κομμάτι πάγο στο κεφάλι (!) κι εκείνος έπεσε ξερός στο πάτωμα. Όταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, σήκωσε το βλέμμα του και αντίκρισε την Τίνα που μόλις είχε μπει και στεκόταν στην είσοδο. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Εκείνη η στιγμή άλλαξε τη ζωή τους. Η Τίνα ανέβαλε (για πάντα!) τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Ιταλία, έκλεισε το ήδη επιτυχημένο της γραφείο διακόσμησης στη Θεσσαλονίκη και με τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού ακολούθησε τον Άκη στην Αθήνα. Ξεκίνησε να δουλεύει στο σπίτι, γεννήθηκε το δεύτερο παιδί και αφού μεγάλωσαν και τα δύο, πολύ πρόσφατα, άνοιξε καινούργιο γραφείο – μιας κι οι δουλειές της είχαν αρχίσει να αυξάνονται. Γυναίκα, σύντροφος, σύζυγος, εργαζόμενη μητέρα, είναι από εκείνες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς προλαβαίνει τα πάντα μέσα στο 24ωρό της.
Δοκιμάζοντας τον ανθότυρο με ρόκα και ελιές που ετοίμασε σήμερα για ορεκτικό ή την πίτα με πράσο («Συνταγή της μανούλας μου», όπως λέει η ίδια) πιστεύει κανείς πως υπάρχουν δεκάδες βοηθητικά χέρια που την καθοδηγούν και την ξαλαφρώνουν από το πιεστικό της πρόγραμμα. Εκτός όμως από την οικιακή βοηθό που ασχολείται με τα παιδιά όταν η Τίνα εργάζεται, μόνο η ίδια μπορεί να απαντήσει στο πώς έχει μπορέσει να συνδυάσει τόσους διαφορετικούς ρόλους σε μία ζωή.
«Πώς καταφέρνεις, Τίνα, να κρατήσεις μια σχέση ζωντανή μετά από 20 χρόνια συμβίωσης;» τη ρωτάω. «Α! Μη μας βλέπεις έτσι. Μαλώνουμε αρκετά συχνά! Αλλά τα ξαναβρίσκουμε πάντα, ακόμη κι όταν γίνεται χαμός! Νομίζω πως το μεγαλύτερο ατού του Άκη είναι ότι είναι χαρούμενος και θετικός. Αυτό μετράει στη σχέση μας περισσότερο από καθετί. Η μόνη δυσκολία που έχω είναι οι περιοδείες με το θέατρο. Τόσα χρόνια μετά, δεν μπορώ να τις συνηθίσω! Κάθε φορά που φεύγει, με επηρεάζει το ίδιο, σαν να είναι η πρώτη φορά…» Η σούπα με μανιτάρια και παρμεζάνα φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να καλμάρει ακόμη και τη μεγαλύτερη παρεξήγηση ανάμεσα σε δύο μαλωμένους! Πόσο μάλλον όταν σερβίρεται σε ένα καλοστρωμένο τραπέζι με εξαιρετική επιμέλεια deco σε κάθε μικρή και μεγάλη λεπτομέρεια της art de la table.
«Οι φιλίες που κάνεις σε μεγάλη ηλικία είναι οι φιλίες που προχωρούν και ωριμάζουν αργά και δοκιμάζονται σε όλα τα επίπεδα», μου εξομολογείται η Πόλυ Τσιτσώνη. «Είναι σχέσεις ωριμότητας, άρα σχέσεις ουσιαστικές. Η φιλία μου με την Τίνα έχει περάσει από πολλά στάδια, γιατί είμαστε πολύ διαφορετικές. Ακόμα και τα ελαττώματά της τα χειρίζεται με πυγμή. Διορθώνεται και εξελίσσεται συνεχώς κι αυτό σπάνια το συναντάς στους φίλους σου. Κι ο Άκης έχει συνέπεια και είναι παρών. Έχει φαντασία, μία “δουλεμένη, ψαγμένη ελαφρότητα” κι ένα συνδυασμό παιδείας και παιδικότητας που είναι πολύτιμος για τους γύρω του».
Ο Κριστόφ Βιβιέν ακονίζει το μαχαίρι και ετοιμάζεται να κόψει σε μερίδες το κοτόπουλο. Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι όταν υπάρχει ένας Γάλλος στο τραπέζι, πάντα θα του πέσει ο κλήρος να τεμαχίσει το πουλερικό; Ίσως είναι η παράδοση με τη χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα και την κλασική γαλλική συνταγή που καλεί τον μετρ να αναλάβει το σωστό τεμαχισμό του ψητού. «Η συνεργασία με τον Άκη προέκυψε απλά και κύλησε χωρίς κανένα πρόβλημα» μου λέει ο Κριστόφ. «Το Adventure Park εκφράζει ίσως την περιπέτεια και την παιδικότητα που κρύβει μέσα του ο Άκης. Ασχολήθηκε από την αρχή με όλο του το είναι, σαν να ήταν ρόλος που είχε να ερμηνεύσει και του δόθηκε με πάθος, παρόλο που στην πραγματικότητα είχε να κάνει με δημόσιες σχέσεις και πολύ τρέξιμο για να στηθεί αυτή η “περιπετειώδης παραγωγή”. Είναι επαγγελματίας σε όλα του».Το κοτόπουλο λιώνει με το άγγιγμα του μαχαιριού αλλά και μέσα στο στόμα. Έμεινε να μαρινάρεται όλο το βράδυ σε κρασί, φασκόμηλο και δεντρολίβανο. Ο συνδυασμός του με τις πατάτες φούρνου αλλά και με τη σαλάτα με μανταρίνι και καρύδια είναι μοναδικός. Ειδικά για το απόγευμα της Κυριακής – κάτι σαν late brunch μιας μέρας που την έχεις περάσει νηστικός και θέλεις να δειπνήσεις νωρίς για να χαλαρώσεις στον καναπέ με φίλους και μουσική πριν ξεκινήσει άλλη μια εβδομάδα με άγχος και speed. Κι εκεί καταλήγουμε όλοι: στον king size καναπέ που σχεδίασε ο Παναγιώτης Βασιλαντωνάκης ειδικά για την Τίνα και τον Άκη.
Για φινάλε, παγωτό με αμύγδαλα και σοκολάτα σε σος από κόκκινα φρούτα του δάσους. Τα παιδιά τραμπαλίζονται στα μαξιλάρια και κυλιούνται στο χαλί. Ο Αντώνης Κοκολάκης ετοιμάζεται να φύγει, αφού η δουλειά του και οι δημόσιες σχέσεις δεν ξέρουν από ρεπό. «Μην ψάχνεις τη συνταγή της ευτυχίας μακριά. Είναι εδώ μπροστά σου. Και η Τίνα και ο Άκης έχουν μεγάλη υπομονή. Τεράαααστια υπομονή κι αγάπη. Και προτεραιότητά τους είναι τα παιδιά. Αυτό είναι όλο», λέει χωρίς να προλάβει να δοκιμάσει τα πραλιναρισμένα αμύγδαλα και τα μύρτιλα που κοσμούν το παγωτό.
Το σπίτι δεν έχει κουρτίνες. Το φως του ήλιου που δύει διαχέεται αβίαστα. Τίποτα κρυφό. Κυριακάτικη θαλπωρή. «Tea for two» τραγουδά ο Φρανκ Σινάτρα. Είμαστε περισσότεροι από δύο, αλλά δεν ακούγεται κανείς. Μόνο τα γέλια των παιδιών. Ένα γλυκό απόγευμα στους πρόποδες του Λυκαβηττού…
