Μήλο, σαν να λέμε απλά "φρούτο". Το φρούτο της καθημερινότητάς μας, αλλά με πιο πλούσιο "βιογραφικό" απο κάθε άλλο. Το λες μπλεγμένο σε υποθέσεις χαμένων Παραδείσων και Τρωικών πολέμων, αλλά και αγαπημένο παραμυθάδων και ζωγράφων, σήμα- σύμβολο που επιβιώνει μέχρι σήμερα, στη high tech εποχή μας. Καταγωγή πολύ μακρινή, περιοχή Μικράς Ασίας. Ποικιλίες χιλιάδες, σήμερα. Το μήλο δεν το "λαχταράμε", όπως κάποια εποχιακά φρούτα. Βρίσκεται μπροστά μας χειμώνα - καλοκαίρι και, απλώς, το αγαπάμε. Φθινόπωρο και χειμώνα το τρώμε φρέσκο και όχι ψυγείου, γι' αυτό και συνηθίζεται σε χειμωνιάτικες συνταγές.
Το διατηρούμε στο ψυγείο, καθώς εκτός ψυγείου ωριμάζει οκτώ φορές γρηγορότερα. Δεν το βάζουμε δίπλα σε άλλα φρούτα (αχλάδια, μπανάνες, αβοκάντο ), γιατί επιταχύνει την ωρίμανσή τους. Ενα μέτριο μήλο (140 γρ.) μας δίνει 80 θερμίδες.
Αγαπάει πολύ τη ζάχαρη -ιδιαίτερα την καστανή-,την κανέλα,το τζίντζερ, το μέλι, τη σταφίδα, το φρέσκο βούτυρο. Στη μαγειρική, ταιριάζει πολύ με διάφορα κυνήγια (αγριογούρουνο, φασιανό κ.λ.) και, σε γλυκειά εκδοχή, συνοδεύει τέλεια το φουά γκρα. Στο πιο καθημερινό -λέμε τώρα- τραπέζι θα το βάλουμε δίπλα σε πάπια, φραγκόκοτα ή γαλοπούλα και σε χοιρινό ψητό. Φτιάχνουμε μια spicy μαρμελάδα ή ένα τσάτνεϊ μήλου και το διατηρούμε σε βάζο, στο ψυγείο μας, για να έχουμε ένα έτοιμο συνοδευτικό για ψητά κρέατα και πουλερικά ή ακόμα και τυριά με δυνατή γεύση. Είναι αλήθεια ότι το μήλο τιμά την ιστορία του στο πιο απλό, αλλά και στο πιο χλιδάτο τραπέζι...
Ας κρατήσουμε μερικές συνταγές.
