Αν έχετε προγραμματίσει να σουβλίσετε αρνί, καλό κουράγιο και καλοφάγωτο! Θα ήταν μάταιο να συγκρίνουμε τη γεύση του με κάτι άλλο. Από την άλλη, η ελληνική κουζίνα έχει απίστευτο πλούτο συνταγών με το κατ' εξοχήν ελληνικό κρέας, το αρνί και το κατσικάκι. Θα ήταν μιά καλή ιδέα, αν βρεθείτε στην επαρχία -και κυρίως σε νησιά- να τις δοκιμάσετε και να τις εντάξετε στο εδεσματολόγιό σας, σε μιά προσπάθεια που θα πρέπει να κάνουμε όλοι, να φέρουμε στο προσκήνιο κρυμμένους γευστικούς θησαυρούς της χώρας μας.
Στις παραδοσιακές πασχαλιάτικες συνταγές, βλέπουμε να συνδυάζεται σοφά το κρέας με τα τοπικά και εποχικά προιόντα (φρέσκα τυριά, ανοιξιάτικα χόρτα και μυρωδικά), ενώ αξιοποιείται και το παραμικρό εντόσθιο σε φαγητά μοναδικής νοστιμιάς, όπως το κοκορέτσι, οι διάφορες μαγειρίτσες, τα γαρδουμπάκια κι ένα σωρό άλλα, λιγότερο γνωστά.
Το απλό αρνάκι στις κληματόβεργες, που αναδεικνύει τη νοστιμιά του κρέατος. Το πασχαλιάτικο πατούδο της Νάξου, γεμιστό με τα συκωτάκια, σέσκουλα, ρύζι, μυρωδικά. Ο λαμπριάτης της Ανδρου, κατσικάκι γεμιστό με τα τοπικά τυριά, συκωτάκια, αβγά, δυόσμο, μάραθα. Το μαστέλο της Σίφνου, μαριναρισμένο σε κρασί, που σιγοψήνεται μετά, με τις πατάτες του, μέσα στο πήλινο μαστέλο. Τα αντίστοιχα γεμιστά αρνιά ή κατσικάκια, που συναντάμε στα Δωδεκάνησα, με αρώματα μπαχαρικών (κανελογαρύφαλλα) και συχνά κουκουνάρι και σταφίδες. Τα Ζακυνθινά, τα Μακεδονίτικα, τα Κρητικά.
Τα διάφορα φρικασέ -αβγοκομένα ή όχι-, με αγκινάρες, με άγρια χόρτα, με σκέτα κρεμμυδάκια και μυρωδικά, γεύσεις λεπτές που θα έδιναν έμπνευση σε διάσημους σεφ...
Η Λαμπρή δεν είναι συνώνυμη του οβελία. Μένει ν' ανακαλύψουμε και τα άλλα, τόσο νόστιμα και πλούσια πασχαλιάτικα φαγητά της Ελλάδας.
