
Στην κουζίνα του Αιγαίου τα νόστιμα υλικά φτιάχνουν μοναδικά πιάτα, άλλοτε εντελώς απλά, άλλοτε με ιδιαίτερες συνταγές που γεννήθηκαν από την ανάγκη και την ιστορία κάθε νησιού.Το λιγοστό νερό και το άγονο έδαφος αφήνουν τον ήλιο, τη θαλασσινή αλμύρα και την πρωινή δροσιά να θρέψει τα πιο νόστιμα φρούτα και λαχανικά.Ο,τι φυτρώνει κάνοντας προσπάθεια να επιβιώσει, γίνεται πιο νόστιμο. Μεγάλος προμηθευτής η θάλασσα, πολλές οι συνταγές των θαλασσινών. Εξίσου σημαντική η κτηνοτροφία, κυρίως με τα κατσίκια,που βόσκουν αλμύρα μαζί με το χόρτο και το κρέας τους έχει μια άλλη νοστιμιά,ενώ συναντάμε και ιδιαίτερες φυλές. Μοναδικά τα τυριά των νησιών, έχουν ιδιαίτερη θέση στη γαστρονομία τους. Συχνά αναγκασμένοι να περιοριστούν στα ντόπια υλικά, οι νησιώτες έφτιαξαν τις δικές τους συνταγές. Από την άλλη, οι κατά καιρούς κατακτητές αλλά και οι ναυτικοί, τους έφερναν σ΄επαφή με ξένες συνήθειες και συνταγές. Στην κουζίνα των Δωδεκανήσων, για παράδειγμα, θα συναντήσουμε ανατολίτικες και ιταλικές επιρροές. Στα πιο άγονα και φτωχά νησιά η εφευρετικότητα δεν άφηνε τίποτα να πάει χαμένο. Η ντομάτα γίνεται πελτές, σάλτσα και λιαστή για το χειμώνα, η κάπαρη ξεραίνεται, τα ψάρια παστώνονται, το χοιρινό μαγειρεύεται και διατηρείται στο λίπος του. Στις συνταγές, το κατσικάκι γεμίζεται για να φτουρήσει, η μικρή αθερίνα γίνεται αθερινόπιτα στο τηγάνι, με λίγο ζυμάρι και κρεμμύδια σκαρώνεις μια νόστιμη «λαδένια». Μαζί, τα ονομαστά από την αρχαιότητα κρασιά, που δίνει το μικροκλίμα των νησιών. Και μέσα σε όλα,δεν υπάρχει νησί που να μην έχει μια ιδιαίτερη μοναδική συνταγή.