Τι τρώει το παιδί μας στο σχολείο; Αν ανήκετε στις πολυάσχολες μητέρες που ούτε καν έχουν διανοηθεί να δώσουν κάτι από το σπίτι στο παιδί γιά το διάλειμμα, ακούστε κάτι: η παιδική παχυσαρκία, που θερίζει στον "πολιτισμένο" κόσμο, χτίζεται σιγά σιγά και οφείλεται κατά πολύ στο έτοιμο φαγητό -από σνακ μέχρι χάμπουργκερ- που τα παιδιά μας καταναλώνουν συστηματικά, και από μιά ηλικία και πάνω υπερβολικά, αφού το στοχευμένο μάρκετινγκ το έχει συνδέσει και με τρόπο διασκέδασης. Δεν είναι τόσο θέμα ποσότητας, όσο θέμα ποιότητας. Αχρηστα και βλαβερά λιπαρά, ζάχαρη (παντού!) και βελτιωτικά που ούτε φανταζόμαστε προσθέτουν "κακές" θερμίδες στον οργανισμό. Ακόμα και μιά "παχυντική" τυρόπιτα που έχει γίνει στο σπίτι με δική μας ζύμη -ή έστω έτοιμο φύλλο- καλό και μετρημένο ελαιόλαδο ή φρέσκο βούτυρο και τυρί που έχουμε διαλέξει εμείς, μοιάζει με μιά έτοιμη μόνο στην εμφάνιση. Αρα, είναι σημαντικό να συνηθίσουμε το παιδί μας να παίρνει φαγητό από το σπίτι από μικρή ηλικία. Προσεγμένη εμφάνιση και συσκευασία (π.χ. χρωματιστό ειδικό ταπεράκι) βοηθάει σ' αυτό. Και η γεύση, βέβαια: δίνουμε στο παιδί ό,τι αγαπάει, γιά παράδειγμα τα τυροπιτάκια της γιαγιάς. Εμεταλλευόμαστε την πρώτη δεκαετία της ζωής του, δίνοντάς του ότι πιό σωστό μπορούμε, γιατί αργότερα δεν θα αποφύγει το κύμα που οδεύει προς το φαστφουντάδικο. Αλλωστε, στις μέρες μας η ανάγκη οικονομίας είναι ένας πρόσθετος λόγος που συνηγορεί σ' αυτό.
