Το ούζο λατρεύει τον ήλιο και τους μεζέδες που ταιριάζουν στο καλοκαίρι. Είναι και εύκολο: το "στήνεις" με παστή σαρδέλα, βραστό χταποδάκι, φέτα σαγανάκι, αγγούρι με ξύδι, μια τυροκαυτερή, ένα μικρό ψαράκι στο τηγάνι, χωρίς να ανακατευτείς με πολύωρη μαγειρική. Είναι και οικονομικό. Δεν απαιτεί ακριβά υλικά καθώς οι ταπεινοί μεζέδες του πάνε περισσότερο. Αλλωστε, ήταν πάντα ένα "λαϊκό" ποτό. Οι αντιθέσεις και η ένταση στα γευστικά ταιριάσματα είναι απαραίτητες, γι' αυτό και δένει γάντι με αλμυρά και τηγανητά. Η ποικιλία είναι ένα ακόμα στοιχείο που παίζει στο τραπέζι του ούζου. Αρκετά εδέσματα μπορεί να είναι έτοιμα ακόμα και από την προηγουμένη (σαλάτες-ντιπ, χταπόδι βραστό, γαύρος αχνιστός με σκορδάκι, τσιροσαλάτα, ρεγγοσαλάτα κλπ.) αφήνοντας για το τέλος μόνο το τηγάνι ή ένα σαγανάκι της στιγμής. Καλό είναι να μην ανακατέψετε θαλασσινούς μεζέδες με κρεατικά (π.χ. λουκάνικο, σουτζούκι ή παστουρμά) και να δώσετε μια σαφή κατεύθυνση στο τραπέζι σας. Μαζί με τα γνωστά και μη εξαιρετέα που αναφέραμε, δοκιμάστε και ένα δυο πιο πρωτότυπα πιάτα, σαν αυτά που σας προτείνουμε…
