Το κότσι, χοιρινό ή μοσχαρίσιο, θεωρείτο ανέκαθεν ένα φτηνό*, δεύτερης διαλογής κρέας που χρειάζεται χρόνο και γνώση να μαγειρευτεί. Η σχέση μας μαζί του άρχιζε από το υπέροχο ιταλικό osso bucco (όσο μπούκο) και τέλειωνε σε εκείνες τις θηριώδεις μερίδες, που μοιραζόμαστε όλη η παρέα, στις μπιραρίες. Ακόμα και σήμερα, όταν μιλάς για κότσι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν σε τι αναφέρεσαι. Δηλαδή, πως πρόκειται για το κομμάτι που διαχωρίζεται από το μηρό με τομή, που διέρχεται από την άρθρωση της κνήμης και περιλαμβάνει το κόκαλο που περιβάλλεται από τον γαστροκνήμιο μυ, μέχρι το άνω άκρο της πτέρνας. Ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν πόσο πλούσιο σε συνδετικό ιστό και κολλαγόνο είναι αυτά τα κομμάτια, γεγονός που τα καθιστά ιδανικά για σιγανό μαγείρεμα στη γάστρα ή την κατσαρόλα, για βραστά, αλλά και για βάση ζωμών κρέατος, για πηχτές και σούπες (εξ ου και ο πατσάς-πόδι). Το κότσι διακρίνεται σε πρόσθιο, αν έρχεται από μπροστινό πόδι και σε οπίσθιο. Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης το χοιρινό οπίσθιο κότσι χρησιμοποιείται και στην αλλαντοποιεία και πωλείται ελαφρά αλατισμένο, έτοιμο για μαγείρεμα, όπως το jambonneau (ζαμπονό), στην Γαλλία.
Επειδή το χοιρινό κότσι θεωρείται πως έχει έντονη μυρωδιά κάποτε αποφεύγανε να το μαγειρεύουν στα σπίτια. Η προετοιμασία από το χασάπη μας, ένα καλό πλύσιμο και το σωστό μαρινάρισμα βοηθούν να καταρριφθεί κι αυτός ο μύθος.
*Η τιμή των εγχώριων κρεάτων κυμαίνεται από 5, 5 € το χοιρινό και γύρω στα 9- 9,5 το μοσχαρίσιο. Τα εισαγωγής φθάνουν υψηλότερες τιμές.
