Μάλλον είναι το πιο φτηνό κρέας, ιδιαίτερα αν πρόκειται για κοτόπουλο εντατικής εκτροφής. Η κάπως επίπεδη γεύση του και το μαλακό του κρέας είναι ένας εύκολος καμβάς για όλες τις σάλτσες και τα αρτύματα και κάνει μια χαρά παρέα στην πλειοψηφία των ζυμαρικών και των λαχανικών. Στην αγορά υπάρχουν κοτόπουλα και κοκόρια ελευθέρας βοσκής λίγο πιο ακριβά από τα κοτόπουλα πτηνοτροφείου και τα ακόμα πιο ακριβά κοτόπουλα βιολογικής εκτροφής –εδώ πλην της γεύσης μπαίνει στη μέση και ο παράγοντας υγεία. Σε γαστρονομικό επίπεδο, πάντως, την πραγματικά μεγάλη διαφορά την κάνει μια αλανιάρα κότα ή ένας αλανιάρης κόκορας. Δυσεύρετα μεν, σχεδόν άλλο είδος δε από το ασπριδερό κοτόπουλο των πτηνοτροφείων… Όσο πιο άτονο και άνευ προσωπικότητας το κρέας, είτε λόγω εκτροφής είτε λόγω DNA, τόσο περισσότερους πόντους θα πάρει από ένα μαρινάρισμα πριν το μαγείρεμα. Ο χρόνος που χρειάζεται είναι πρακτικά πολύ λίγος, 1 ώρα το πολύ, και αξίζει τον κόπο η επένδυση, ιδιαίτερα αν έχουμε ένα στήθος κοτόπουλου ή ένα σουβλάκι κοτόπουλου στη σχάρα σαν κύριο φαγητό –όχι πως θα του κακοπέσει να προορίζεται για την κατσαρόλα ή το ταψί.
Κάποιες ιδέες για μαρινάρισμα:
*Γιαούρτι σε συνδυασμό με μουστάρδα ή λεμόνι ή πορτοκάλι, μόνο του το καθένα ή όλα μαζί
*Γιαούρτι με κάρι ή κουρκουμά
*Τριμμένη ντομάτα, λιωμένο σκόρδο και ελαιόλαδο –εντυπωσιακό σε συνδυασμό με φρέσκο βασιλικό
*Λευκό κρασί, λιωμένο βούτυρο και ξύσμα λάιμ
*Δυόσμος ή μέντα ή δεντρολίβανο με ελαιόλαδο και χοντροτριμμένο πιπέρι
*Μαραθόσπορος ή γλυκάνισο και «σμετάνα» (είδος ξινής κρέμας που πουλιέται στα ρώσικα μπακάλικα)
