Είμαι ότι καλύτερο σας έτυχε τα τελευταία διακόσια χρόνια κυριολεκτικά, αφού με πρωτόφερε στην Ελλάδα ο Καποδίστριας. Γvωρίζοvτας τη θρεπτική μου αξία, καθώς και το γεγονός ότι ούτε ... μάχες επάνω στα πατατοχώραφα ούτε η «καμένη γη» που αφήνει πίσω του ο εχθρός, αλλά ούτε και οι ληστές ή «Ο λίβας που καίει τα σπαρτά», μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγή μου, με έκρινε -δικαίως- ως την ιδανική προσθήκη στο διαιτολόγιο των πεινασμένων Ελλήνων στα μετεπαναστατικά χρόνια. Παράγγειλε,μια καραβιά πατάτες από την Ιταλία, βρήκε κι έναν παρεπιδημoύvτα Ιρλανδό, ονόματι Στίβενσον, διδάξει την καλλιέργειά μου, και κάλεσε τους χωρικούς από τα πέριξ του Ναυπλίου να παραλάβουν δωρεάν τα μερίδιά τους. Όμως ο Έλλην είναι ιδιαιτέρως δύσπιστος στις παροχές άνευ ανταλλάγματος και έτσι εγώ η πολύτιμη πατάτα, έμεινα στα αζήτητα FOB!
Αλλά ο Καποδίστριας – που ως έξυπνος άνθρωπος έτρωγε πατάτες και όχι άχυρα – θυμήθηκε το κόλπο που είχε χρησιμοποιήσει ο Παρμαvτιέ πριν σαράντα χρόνια για να πείσει τους Γάλλους να φάνε πατάτες, και τους την έφερε: διέταξε να αποβιβαστεί το φορτίο στην ξηρά και έβαλε ισχυρή φρουρά για την αποτελεσματική (δήθεν) φύλαξή μου. Αποτέλεσμα; Το άλλο πρωί δεν είχε μείνει στην προκυμαία ούτε… πατατάκι μου! Διότι, πρώτον, το «κλεψίμιο φαί έχει νοστιμιά», και δεύτερον, από την εποχή του Αδάμ και της Εύας, ο απαγορευμένος καρπός είναι πιο ελκυστικός απ όλα τα άλλα φρούτα του Παραδείσου. Έτσι έγινε η πρώτη μου γνωριμία με Έλληνες: νύχτα και σε στιλ «φιλμ νουάρ».
Μα, ποια πατάτα;
Πτωχοί άνθρωποι, όμως ξέρετε ότι – ως θηλυκό που είμαι - έχω χίλια πρόσωπα, άρα τεράστιο αριθμό ποικιλιών; Ξέρετε ότι ανά τας Ευρώπας η κάθε νοικοκυρά ζητά από το μανάβη της συγκεκριμένη ποικιλία πατάτας. ανάλογα με το πώς πρόκειται να με μαγειρέψει -αφού άλλη κάνει για βραστή, άλλη για τηγανητή και άλλη για μεγειρευτή; Ξέρετε ότι εκεί τα μανάβικα αλλά και οι λαϊκές αγορές, διαθέτουν το λιγότερο πέντε – έξι "επώνυμες" ποικιλίες μου; Εδώ με έχουν σε ένα ανώνυμο σακί και σας λένε: "Θηβών" ή "αξιώτικες" ή "Αχαΐας" - όμως ποια ποικιλία έδωσε ο συνεταιρισμός στον αγρότη να φυτέψει; Μόνο ένας Θεός ξέρει! Δεν θα το πιστέψετε αλλά είναι κάτι σαν… κρατικό μυστικό. Κανείς δεν μπόρεσε να μας πει ποιες ποικιλίες πατάτας καλλιεργούνται στην Ελλάδα, όσο κι αν ψάξαμε.
Και όμως εις Παριστίους υπάρχω ως Bintze (καταπληκτικός πουρές, αρκετά καλή τηγανητή, αλλά όχι στον ατμό ή μαγειρευτή), υπάρχω ως Belle de Fontenay (με κιτρινωπή φλούδα και σάρκα υπέροχη στον ατμό ή βραστή), ως BF15 (κιτρινωπή σάρκα, θαυμάσια τηγανητή, ή πουρές), ως Ratte (για au gratin) αλλά και ως Roseval (με κοκκινωπή φλούδα και ντροπαλές ροζέ κηλίδες στην κιτρινωπή σάρκα μου, εξαιρετική ως μαγειρευτή) -για να αναφέρω μόνο τις πιο δημοφιλείς. Πώς ξεχωρίζει ο μη ειδικός; Πολύ δύσκολα, αν έχω φτάσει στην αγορά ως πατάτα με ονοματεπώνυμο. Υπάρχει μόνο ένα "μυστικό της γιαγιάς, που λέγεται ότι διακρίνει ποιες από τις ποικιλίες μου είναι οι καταλληλότερες για τηγάνισμα: Ρίξτε τις πατάτες σε αλατισμένο νερό (αναλογία 300 γρ. αλάτι σε ένα λίτρο νερού). Όσο γρηγορότερα ανέβουν στην επιφάνεια, τόσο πιο καλές είναι τηγανητές.
Πτωχοί Έλληνες, σας λυπάμαι. Αλλά πού θα πάει; Κάποτε θα εκπολιτιστείτε κι εσείς!
Απαιτητική ερωμένη
Λέτε ότι με αγαπάτε, αλλά για να σας αγαπώ κι εγώ πρέπει να με φροντίζετε. Είμαι μια γυναίκα της νύχτας, γι αυτό και το μπουντουάρ μου πρέπει να είναι θεοσκότεινο, δροσερό (μεταξύ 4ο και 12ο , όχι παραπάνω) και ευάερο.
Μακριά από μένα οι πλαστικές σακούλες -μόνο χάρτινες, παρακαλώ, ή κομψά συρμάτινα καλαθάκια. Αλλιώς, θα ζαρώσω και θα φυτρώσω -και δεν νομίζω ότι τα "παιδάκια" μου θα σας είναι ευπρόσδεκτα.
Να ξέρετε ότι καλή πατάτα είναι η ωραία πατάτα -σφιχτή, με κανονικό σχήμα και "καθαρή". Όσες έχουν παράξενα, ακανόνιστα σχήματα, λεκέδες, ελαττώματα, πρασινίλες (άσε που αυτές είναι ολίγον δηλητηριώδεις) και τραύματα από το τσαπί του γεωργού, πρέπει να τις απορρίπτετε μετά βδελυγμίας.
Την ίδια φροντίδα χρειάζεται και η προετοιμασία μου για το μαγείρεμα. Σας επιτρέπω να με "γδύσετε και να με κόψετε νωρίτερα, μόνο υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα με βάλετε να σας περιμένω σ ένα μπανάκι με δροσερό νερό. Αλλιώς, θα... μαυρίσω από το κακό μου. Αλλά μη με αφήσετε να μουλιάσω πολύ, γιατί θα κάνω κρούστα που θα σας δυσκολέψει στο μαγείρεμα και θα σας χαλάσει τη γεύση. Και, βεβαίως, μην τολμήσετε να με ρίξετε σε καυτό νερό για να βράσω. Πάντα σε κρύο. Και να μη βιάζεστε για να γίνω ωραία, θέλω την ώρα μου. Ούτε να με "μαχαιρώνετε κάθε τόσο για να δείτε αν "έγινα ". Θα σας εκδικηθώ... διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά μου! Ένα τρύπημα με το πιρούνι αρκεί, για να διαπιστώσετε σε ποια κατάσταση βρίσκομαι. Επίσης, να ξέρετε ότι εγώ κάνω παρέα μόνο με την... ανώτερη κοινωνία. Θέλω πρώτης ποιότητας λάδι, εκλεκτό βούτυρο και ολόφρεσκη κρέμα, για να λάμψει η ομορφιά μου. Δείξτε μου επομένως αγάπη και στοργή, κι εγώ θα σας ανταμείψω με υπέροχες γεύσεις...
