Τα λαζάνια με κιμά στο φούρνο είναι η ιταλική εκδοχή του ελληνικού "παστίτσιο", αν και σωστότερα θα λέγαμε ότι το δεύτερο είναι εμπνευσμένο από το πρώτο. Σε κάθε περίπτωση, τα πλατιά αυτά ζυμαρικά που στη σύγχρονη μορφή τους προέρχονται από την περιοχή της Νάπολης, έχουν ελληνικές ρίζες (το μαντέψατε!). Ο πρόγονός τους είναι το αρχαίο ελληνικό "λάγανον", που ήταν ένα πλατύ, επίπεδο είδος ζυμαρικού (το όνομα έχει επιβιώσει στις μέρες μας στην άζυμη λαγάνα). Αργότερα, οι Ρωμαίοι ονόμαζαν "lasanum" το σκεύος όπου έψηναν αυτά τα ζυμαρικά. Μάλιστα, στη Basilicata - ή Lucania- της νότιας Ιταλίας, περιοχή της Magna Grecia (κατοικημένη από Έλληνες από τον 8ο αι. π.Χ.) τα λαζάνια ονομάζονται "lagane" και μαγειρεύονται σε παμπάλαιες παραδοσιακές συνταγές με όσπρια (lagane e fagioli κ.λπ.).
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος παρασκευής τους σήμερα είναι σε στρώσεις με κιμά σε σάλτσα ντομάτας και μπεσαμέλ, τα lasagna al forno, ένα πλούσιο φαγητό που θα συναντήσουμε κυρίως στην περιοχή της Bologna, μια από τις συνταγές που έχουν ξεπεράσει τα ιταλικά σύνορα κι έχουν γίνει "διεθνείς". Αρκετές σύγχρονες εκδοχές τα θέλουν ελαφρύτερα, με όλα τα λαχανικά, με ψάρι, με θαλασσινά, με σκέτο τυρί, συχνά χωρίς μπεσαμέλ από πάνω. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι δύσκολες, μπορεί, όμως, να είναι χρονοβόρες, μια και συνήθως απαιτούν προετοιμασία των υλικών, που ψήνονται χωριστά πριν ενωθούν στο φαγητό. Πάντως, είναι μια καλή λύση για κυρίως πιάτο στο τραπέζι, που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και αρέσει σε όλους. Τα λαζάνια που περιέχουν στη ζύμη τους αβγό, δεν απαιτούν ζεμάτισμα από πριν γιατί μαλακώνουν εύκολα. Αν, πάντως, επιμένετε να μην τα βάλετε ωμά στο φούρνο, θυμηθείτε ότι το ζεμάτισμα δεν πρέπει να ξεπερνάει το μισό μέχρι ένα λεπτό. Όλα τα φαγητά με λαζάνια στο φούρνο γίνονται καλύτερα όταν σταθούν μερικές ώρες.
