Στέκει εκεί, στη φρουτιέρα μας, με το τέλειο σχήμα του σχεδόν μόνιμα -γιά τους πιστούς του "ένα μήλο την ημέρα" όλο το χρόνο. Ομως, φρέσκο κατ' ευθείαν από τα δέντρα, το βρίσκουμε μόνο φθινόπωρο και χειμώνα. Και, ως γνωστόν, το φρέσκο έχει άλλο άρωμα και άλλη ζωντάνια στη γεύση. Εκτός από φρούτο γιά όσους μετρούν τις θερμίδες τους (ένα μήλο σε χορταίνει με μόνο περίπου 80 θερμίδες), είναι ιδανικό γιά εύκολα γλυκίσματα που αρέσουν σε όλους. Ισορροπεί τη γλύκα με τη φρουτένια φρεσκάδα του και βγάζει υπέροχα αρώματα, κάνοντας ξεχωριστό και το πιό απλό κέικ. Από ποικιλίες, άλλο τίποτα! Στην Ελλάδα μένουμε σταθεροί σε τρεις-τέσσερις, με τα Τριπόλεως, τα ανοιχτοπράσινα γκόλντεν, τα στάρκιν του Πηλίου κρατούν τα σκήπτρα, αλλά κάθε τόσο εμφανίζεται και ένα καινούργιο είδος, με γοητευτικό χρώμα συνήθως. Γιά προσθήκη στα γλυκά σας προτιμήστε ρενέτες, γκόλντεν ή τα κόκκινα γκαλά. Αν χρειαστείτετε γλυκό από το πουθενά και χωρίς έξοδα, θυμηθείτε τα κλασικά και υπέροχα μήλα στο φούρνο: δεν χρειάζεστε παρά μήλα σκληρά (τα στάρκιν και οι ρενέτες είναι μιά χαρά) και ζάχαρη. Θα αφαιρέσετε μ' ένα μαχαιράκι (ή το ειδικό εργαλείο) το κοτσάνι τους κατά μήκος, σχηματίζοντας μιά τρύπα στη μέση ενώ το μήλο παραμένει ολόκληρο, την οποία θα γεμίσετε με ζάχαρη. Ζάχαρη και γύρω-γύρω στο πυρέξ, ράντισμα με ένα φλυτζανάκι κονιάκ, δυό ξύλα κανέλας και κομματάκια φρέσκου βούτυρου από πάνω. Τ' αφήνετε στο φούρνο μέχρι να μαλακώσουν, ενώ τρώτε το φαγητό σας. Κρύα, σκέτα ή με σαντιγύ, με ένα καλό απόσταγμα γιά συνοδεία, είναι από τα καλύτερα επιδόρπια. Εξίσου εύκολο και οικονομικό το κράμπλ μήλων, που θ' αρέσει και στα παιδιά. Οσο γιά την τάρτα μήλου, κάθε μαγείρισα που σέβεται τον εαυτό της, οφείλει να πετυχαίνει μία και να την έχει στα "στάνταρ" της…
