Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας, έλαβε από την νύμφη της περιοχής ένα ποτήρι κρασί γεμάτο με το «μαύρο της Νεμέας» - ιστορία που, πέραν του ότι αποδεικνύει την χιλιάδων ετών ιστορία της αμπελοκαλλιέργειας, υπογραμμίζει και την παράδοση της περιοχής, που σήμερα μετρά περίπου 20.000 στρέμματα, αποτελώντας την μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της χώρας. Μια επίσκεψη αρκεί, άλλωστε, για να δει κανείς ότι σε κάθε διαδρομή ξεπροβάλλουν τα καταπράσινα αμπέλια, που πολλές φορές συνορεύουν με μικρά ή μεγαλύτερα οινοποιεία. Γενικά είναι μια πόλη που ζει μέσα στο κρασί και από το 1971 έχει πάρει τον τίτλο για τους οίνους ανώτερης ποιότητας με Αγιωργίτικο.
Γιατί ξεχωρίζει όμως το Αγιωργίτικο; Η άμεση απάντηση είναι γιατί είναι πολυδυναμικό. Το Αγιωργίτικο έχει την δυνατότητα να δίνει κρασιά που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, ξεκινώντας από τα ελαφριά και φρέσκα ξηρά ερυθρά και συνεχίζει στα πιο σοφιστικέ ερυθρά παλαιωμένα, αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά, αφού συμπληρώνει την γκάμα με εξαιρετικά ροζέ, ενδιαφέροντα αφρώδη και ελκυστικά γλυκά. Το τι θα προκύψει έχει άμεση συνάρτηση με το υψόμετρο στο οποίο βρίσκονται οι αμπελώνες, με την σύσταση του εδάφους, αλλά και τον τρόπο οινοποίησης που ακολουθεί ο παραγωγός.
Τα στυλ και τα ύψη
Οι αμπελώνες στη Νεμέα παίζουν σε διάφορα ύψη, που κυμαίνονται από τα 200m έως τα 850m. Αυτή η υψομετρική διαφορά διαμορφώνει και τις διαφορετικές κατηγορίες κρασιών. Ξεκινώντας από ψηλά, στα 500 - 850m, η ωρίμανση είναι πιο αργή και τα σταφύλια έχουν περισσότερη οξύτητα, επομένως είναι ιδανικά για την δημιουργία φρέσκων ξηρών ερυθρών ή ροζέ κρασιών. Κατεβαίνοντας λίγο, στα 320 με 550m, τα χαρακτηριστικά αρχίζουν να εναρμονίζονται: η οξύτητα ισορροπεί με την αλκοόλη και τα κρασιά δείχνουν μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο. Στο χαμηλότερο επίπεδο, στα 200 με 320m, τα σταφύλια ωριμάζουν πιο γρήγορα και έχουν υψηλότερη αλκοόλη, πριμοδοτώντας την παραγωγή της γλυκιάς εκδοχής κρασιών.
Κάπως έτσι, τα φρέσκα ερυθρά και ροζέ Αγιωργίτικα έχουν πολύ ωραίες νότες κόκκινων φρούτων, όπως το κεράσι, η φράουλα και το βύσσινο, ενώ το στόμα τους είναι μαλακό, με καλές ενσωματωμένες τανίνες. Τα παλαιωμένα ερυθρά είναι πιο σύνθετα: Τα φρούτα είναι πλέον αντιληπτά σε μορφή μαρμελάδας και εμπλουτίζονται με νότες τσαγιού, γλυκών μπαχαρικών, βιολέτας και ξηρών καρπών, ενώ το στόμα είναι γεμάτο με τανίνες, που είναι όμως εντυπωσιακά βελούδινες. Όσο για τα γλυκά κρασιά, αυτά έχουν καραμελωμένες και μαγειρεμένες νότες κόκκινων φρούτων, μαζί με βανίλια και άλλα γλυκά μπαχαρικά.
Ιδανικά Pairings
Κτήμα Παπαϊωάννου
Αυθεντικό τυπικό Αγιωργίτικο, βαθυκόκκινο με θελκτικά αρώματα κερασιού και βύσσινου, αγκαλιασμένα από πολύ ωραίες νότες καραμέλας γάλακτος και βανίλιας. Στόμα ισορροπημένο και πλούσιο, με καλή οξύτητα και ευγενικές τανίνες. Δοκιμάστε το με παραδοσιακά πιάτα όπως είναι ο κόκορας κοκκινιστός με μακαρούνες και τα σουτζουκάκια με σάλτσα και ρύζι.
Ορεινός Ήλιος Σεμέλη
Πολύ ευχάριστο ροζέ με αρώματα φράουλας, κερασιού, λουλουδιών, γλυκών μπαχαρικών και νύξεις σοκολάτας γάλακτος. Το στόμα είναι δροσερό με καλή σχέση οξύτητας και γλυκύτητας. Η επίγευση είναι ωραία με νότες κόκκινων φρούτων. Ταιριάζει σε μακαρονάδες με θαλασσινά, με τηγανητά ψαράκια, με όστρακα ακόμα και με τάρτες φρούτων.
Bee Κτήμα Παλυβού
Το ημίγλυκο και ημιαφρώδες κρασί είναι ευκολόπιοτο και έχει πολλά αρωματικά και γευστικά προτερήματα. Στη μύτη ευωδιάζει αρώματα ροδιού, βύσσινου και φράουλας και το στόμα έχει πολύ ευχάριστη γλυκύτητα σε συνδυασμό με τις ελαφριές φυσαλίδες. Είναι ότι πρέπει για ελαφριά τυριά και για γλυκά με φράουλα.
