Πολύ λίγα από τα πάμπολλα δημητριακά που υπάρχουν χρησιμοποιούμε στο καθημερινό μας τραπέζι. Δεν είναι καταστροφή, αλλά αν τα βάζαμε στην ατζέντα, θα προσθέταμε μια ολόκληρη σειρά από απροσδόκητες γευστικές εμπειρίες και σημαντικές διατροφικές ωφέλειες. Εκτός από το ρύζι, λοιπόν, που έχει την πρωτοκαθεδρία σχεδόν παντού, και τη βρώμη (που την ξέρουμε κυρίως με το εμπορικό όνομα «κουάκερ» που έδωσε στις νιφάδες βρώμης η αμερικάνικη εταιρία που πρωτοέβγαλε το προϊόν με αυτήν τη μορφή στην αγορά), όλα τα άλλα δημητριακά και ψευτοδημητριακά -διότι υπάρχουν και τέτοια- είναι σχεδόν ανύπαρκτα στα πιάτα μας: το σιτάρι, το αποφλοιωμένο κριθάρι (πισάνη, το ζητάμε ως «κριθάρι περλέ»), το φαγόπυρο (μαυροσίταρο), η σίκαλη, τα αρχαία δημητριακά –πρόγονοι του σημερινού σιταριού, όπως το καμούτ, το φάρο, το ντίνκελ. Όλα αυτά και πολλά ακόμα, όπως τα "ψευτοδημητριακά" κινόα και αμάρανθος, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στη θέση του ρυζιού για να φτιάξουμε φαγητά ή γλυκά με απίθανη γεύση και διατροφική υπεροχή. Οι συνταγές που σας δίνουμε εδώ είναι ένα ελάχιστο δείγμα του πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποια από αυτά τα άλλα δημητριακά στην καθημερινή μας μαγειρική. Για μια εμπεριστατωμένη εικόνα, ρίξτε μια ματιά στο θέμα του athinorama umami «Κινόα, αμάρανθος και φαγόπυρο, τα ψευτο-δημητριακά» της Θάλειας Τσιχλάκη.
