Δεν είναι αποκλειστικά ελληνική πατέντα το μπριάμι ή τουρλού (ή σοφικό ή συμπεθεριό ή μαγερειό ή σοφεγάδα, ανάλογα με τον τόπο). Τα ανάμικτα λαχανικά, κυρίως καλοκαιρινά (αφού το καλοκαίρι έχουμε τα περισσότερα λαχανικά), κάνουν καριέρα εδώ και κάτι αιώνες σε όλη τη Μεσόγειο, τα Βαλκάνια, τις μικρασιατικές του ακτές του Αιγαίου, τη Μέση Ανατολή και μέχρι την Ινδία. Τι πιο απλό, άλλωστε, από το να απλώσεις το χέρι και να κόψεις 1 –2 κολοκυθάκια, καμιά πατάτα, μια φούχτα μπάμιες, λίγο λάχανο, να βάλεις και μια φούχτα όσπρια αν τα λαχανικά δεν φτάνουν και να φτιάξεις φαγητό για την οικογένεια (τότε που κάθε οικογένεια είχε κηπευτικά –άλλωστε οι παραδοσιακές συνταγές δεν είναι συνομήλικες με τους υπολογιστές). Τα αρτύματα –μπαχαρικά, αρωματικά βότανα- παίζουν ανάλογα με τη χώρα, όπως και η λιπαρή ουσία όπου μαγειρεύεται το φαγητό. Ελαιόλαδο, σπορέλαιο, διαυγασμένο βούτυρο (ghee, αν μιλάμε για Ινδία). Οι συνταγές που σας προτείνουμε εδώ, μένουν στο ελαιόλαδο αν και κάνουν ένα μικρό ταξιδάκι και εκτός Ελλάδας. Όσον αφορά τα λαχανικά, κανείς δεν θα διαμαρτυρηθεί αν προσθέσουμε κάποια ή αφαιρέσουμε κάποια άλλα. Πάντως, στο γαλλικό ratatouille οι πατάτες δεν παίζουν. Πολλές πληροφορίες για το τουρλού (συνήθως γίνεται στην κατσαρόλα), το μπριάμι (συνήθως στο φούρνο) και το ratatouille (τη διάσημη γαλλική εκδοχή τους) εδώ.
