Υλικά
Υλικά
Στήθος γαλοπούλας γεμιστό
Το στήθος από μία γαλοπούλα (5-6 κιλά, για 6-8 μερίδες)
1 κρεμμύδι σε φετάκια
4-5 κλωνάρια θυμάρι
2/3 φλιτζ. λευκό κρασί
1 1/4 φλιτζ. ζωμός κότας
Γέμιση
50 γρ. βούτυρο
2 μέτρια κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
2 κλωνάρια σέλερι ψιλοκομμένα
2 ξινόμηλα καθαρισμένα, κομμένα σε μικρούς κύβους
100 γρ. βερίκοκα ξερά, μαλακά, ψιλοκομμένα
2 μικρά ρόδια (οι σπόροι)
300 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος
2 κ.σ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
1 αβγό, ελαφρώς κτυπημένο
200 γρ. μπέικον σε λεπτές λωρίδες
Παρασκευή
Γέμιση
Σε μια κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο και σοτάρουμε το κρεμμύδι και το σέλερι ώσπου να μαραθούν.
Προσθέτουμε τα μήλα και ανακατεύουμε για 1 λεπτό.
Αφήνουμε το μίγμα να κρυώσει.
Ρίχνουμε ανακατεύοντας τα βερίκοκα, τα ρόδια, τον κιμά, το μαϊντανό, το αβγό, αλάτι και πιπέρι.
Ανακατεύουμε ώσπου να ομογενοποιηθούν.
Από το μισό μίγμα πλάθουμε 12 «σουτζουκάκια» στο μέγεθος ενός μικρού αβγού, τα τυλίγουμε με μια λωρίδα μπέικον και τα τοποθετούμε σε βουτυρωμένο ταψάκι.
Βάζουμε το στήθος της γαλοπούλας με την πλευρά της πέτσας προς τα κάτω στον πάγκο εργασίας και αλατοπιπερώνουμε το κοίλο μέρος.
Το γεμίζουμε με την υπόλοιπη γέμιση, την οποία πατάμε καλά.
Βάζουμε το στήθος σε μικρό ταψί και πάνω σε σχάρα, για να στραγγίξει το ζουμί, και καλύπτουμε την πλευρά της γέμισης με το υπόλοιπο μπέικον.
Περιχύνουμε με το κρασί και το ζωμό, την καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε το στήθος στους 200°C για 1 ώρα και 40 λεπτά.
Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και ψήνουμε για 30 λεπτά ακόμη.
Σε αυτό το στάδιο, βάζουμε στο φούρνο και το ταψί με τα «σουτζουκάκια» της γέμισης, ώστε να βγουν μαζί από το φούρνο.
Κατόπιν, στραγγίζουμε το ζουμί από το ταψί και αφαιρούμε το λίπος.
Στο καθαρό ζουμί προσθέτουμε 1 φλιτζ.
ζωμό κρέατος ή κότας, βάζουμε το μίγμα σε μικρή κατσαρόλα και το «δένουμε» προσθέτοντας λίγο αλεύρι ή κορνφλάουρ.
Κόβουμε το στήθος σε φέτες και σερβίρουμε περιχύνοντας με λίγη σάλτσα.
Συνοδεύουμε με τα «σουτζουκάκια» της γέμισης και διάφορα σοταρισμένα λαχανικά.
Η Βέφα Αλεξιάδου είναι η μητρική φιγούρα της γεύσης.
Με λόγο χειμαρρώδη, που ξέρει να περιγράφει την ουσία του θέματος, το κουκούτσι της γεύσης.
Το θέμα, λέει στο ΕΥ, είναι το έθιμο, και όχι τόσο το τι θα φας το να μυρίσει ψητό το σπίτι, να μαζευτεί όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι, να επιβεβαιώσει την αμοιβαία αγάπη της.
Ο διχασμός ανάμεσα στα δικό μας και τα δανεικά έθιμα δεν την αφορά και τόσο.
Εξάλλου, η δική μας γέμιση με τα συκωτάκια έχει, υποστηρίζει, γεύση απόλυτα ελληνική, καμία σχέση με την αμερικάνα αδελφή της.
Και, βεβαίως, πάνω απ όλα, σημασία έχει η γιορτή.
