Είναι πολύ όμορφη η ψαροταβέρνα “Καπετάν Μανώλης” στην Ολυμπιάδα (αρχαία Στάγειρα) της Χαλκιδικής. Λευκή, με εσωτερική αυλή και πορτοπαράθυρα που θυμίζουν νησί. Τραπεζάκια έξω σε μια εκπληκτική σκεπαστή βεράντα, τριγυρισμένη από πράσινο, επάνω στο κύμα, και ολογάλανη απέραντη θέα, που σταματάει μόνο στο απέναντι ακατοίκητο νησάκι Καυκανάς.
Η Ολυμπιάδα είναι διάσημη για τα μύδια της. Πουθενά αλλού δεν υπάρχουν τόσο ζουμερά και νόστιμα μύδια. Ο κατάλογος του “Καπετάν Μανώλη” ξεκινάει με μια ολόκληρη σειρά μυδοσυνταγές, η μια πιο νόστιμη από την άλλη. Ψυχή της κουζίνας, η άξια μαγείρισσα Σμαρώ Ανδριώτη. Δεν σπούδασε. Έμαθε να μαγειρεύει από τη μαμά της, την κυρά Μελαχροινή, που μαγείρευε και εξακολουθεί να μαγειρεύει σπουδαία και που είχε μάθει τη μαγειρική τέχνη από τη δική της μητέρα. Ο παππούς της κ. Ανδριώτη, ο καπετάν Μανώλης, ήλθε εδώ πρόσφυγας από την Αγία Κυριακή της Νικομηδείας το 1922.
Άνοιξε αυτήν την ταβέρνα από ανάγκη και όταν έφυγε εκείνος, συνέχισε η γιαγιά της και μετά η μητέρα της. Μετά από μια μικρή παύση, την επαναλειτούργησε το 1991 μαζί με την αδελφή της και, 20 χρόνια τώρα, τη δουλεύει ασταμάτητα. Ο πατέρας της έγινε ψαράς και μαζί με τον αδελφό της, το γιο της και τον ανηψιό της έχουν δικά τους καΐκια και ανεμότρατα. Από εκεί έρχονται και τα σπαρταριστά ψάρια. Ο σύζυγος, πρόσφυγας και αυτός από το Πασαλιμάνι της Μαύρης Θάλασσας, είναι μερακλής του φαγητού, αλλά είναι καλλιτέχνης και δημιουργεί χρησιμοποιώντας μεταλλικά εξαρτήματα. Τι δημιουργεί? Πλοία... Ένα από αυτά στολίζει την είσοδο του μαγαζιού.
