3/4 κούπας (180 γρ.) ελαιόλαδο
5 μέτριες μελιτζάνες σε φέτες 1 εκατοστού
1 κουταλιά αλεύρι
1 κουταλιά πιπέρι κόκκινο γλυκό
2 μέτρια κρεμμύδια πολύ ψιλοκομμένα
2 μεγαλούτσικες σκελίδες σκόρδο τριμμένο στο χοντρό τρίφτη του κρεμμυδιού
10 μεγάλα φετάκια λιαστής ντομάτας ψιλοκομμένα
1 λίτρο βραστό ελαφρά αλατισμένο νερό
αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
3 κουταλιές φύλλα φρέσκου δυόσμου ψιλοκομμένα
2 χωριάτικους κρόκους
5 κουταλιές ξίδι καλής ποιότητας
Σημ.: Αυτή είναι μια εξαιρετική τεχνική, για να μαγειρέψετε μελιτζάνες στην εποχή τους και την έμαθα από μια γυναίκα που ήξερε πραγματικά σπάνια δείγματα μαγειρικής! Το αυγόξιδο αναδεικνύει μοναδικά τη γλυκιά σάρκα της μελιτζάνας, η οποία ψημένη με όλα τα υπόλοιπα υλικά θυμίζει αδιόρατα τουρσί. Αποτελεί μακράν την ωραιότερη συνταγή μελιτζάνας που κατέγραψα και σηματοδοτεί ισχυρά τη ντόπια γαστρονομία!
Εκτέλεση
Στο βαθύ τετράγωνο ταψί του φούρνου ρίξτε τα 2/3 του ελαιόλαδου, αλείφοντας το, σε όλη την επιφάνεια. Αραδιάστε μέσα τις μελιτζάνες, πατώντας τες, ώστε να λαδωθούν καλά από τη μια πλευρά. Στρώστε τες, ώστε να επανωτίζουν ελαφρά η μια στην άλλη. Αλείψτε τες με πινέλο με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και από την πάνω πλευρά. Αλατίστε και πασπαλίστε τες με το αλεύρι ανακατεμένο με το κόκκινο πιπέρι, φροντίζοντας να πέσει και λίγο στα κενά ανάμεσα τους. Σκορπίστε πάνω στις μελιτζάνες αλλά και στα κενά το κρεμμύδι και απλώστε παντού το σκόρδο και τη λιαστή ντομάτα. Πασπαλίστε τες με φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Ρίξτε προσεκτικά στο ταψί και όχι πάνω στις μελιτζάνες το νερό. Ψήστε τες στο κάτω ράφι σε πολύ καλά προθερμασμένο φούρνο 220°C σκεπασμένες 45 λεπτά. Κατόπιν, πιέστε τες πολύ ελαφρά με ένα πιρούνι μέσα στο ζωμό τους και στη συνέχεια πασπαλίστε τες με το φρέσκο δυόσμο και ψήστε τες άλλα 40 λεπτά. Χτυπήστε τους κρόκους με το ξίδι και ανακατέψτε το μίγμα με όλο το ζωμό του ταψιού, τον οποίο θα ρίξετε μέσα στο αυγόξιδο. Περιχύστε τις μελιτζάνες αμέσως και κουνήστε το ταψί, ώστε να πάει παντού. Βάλτε το φαγητό στο σβηστό φούρνο 5 λεπτά, για να δέσει καλύτερα η σάλτσα. Σερβίρετέ το μετά από 20 λεπτά με καλό προζυμένιο ψωμί. Την επόμενη μέρα είναι καλύτερες με πολύ μεστή την επίγευση του ξυδιού.
Σ.Σ.: Σε πολλά χωριά πριν τα δίκτυα ύδρευσης στις αυλές έσπερναν φρέσκα κρεμμύδια τον Σεπτέμβριο στις άκρες των χωραφιών κοντά στα ποτάμια και έτσι τα είχαν διαθέσιμα όλο το χειμώνα, παρόλο που πάγωναν. Έτσι, τα σκέπαζαν, και αυτά που έσπερναν αυτή τη περίοδο, πολλές φορές κρατούσαν και μέχρι την Άνοιξη. Για αυτό και σε κάποιες συνταγές που συνηθίζονταν και το χειμώνα, τα συναντάμε, ενώ κατά βάση θεωρούνται λαχανικό της Άνοιξης.
